Heimsins størsti filmsbýur, Hollywood, har mesta undirhaldið verður gjørt til ein teitis-hungrandi heim, varð illa skakaður í vár og summar, tá “#me-too” rørslan gjørdi mest um seg. Mannfallið hevur verið stórt síðan tá.

Millum mæt filmsfólk, ið eru fallin saman við so mongum øðrum, ja enntá onkrum forførandi kvinnum, ið hava villeitt ungar dreingir, eru fyrr tilbiðin “ikon” sum Bill Cosby, Harvey Weinstein og Roman Polansky.

Løgið, at Hollywood altíð skal vera so forlorið, altíð skal látast vera annað, enn tey, ið glampa á stjørnuhválvinum og tjena 100-tals milliónir, veruliga gera og eru: Vanlig fólk, ið spæla onnur og annað enn sín egna persón.

Sjónleikur er jú, at gávað, leik og lærd, listarfólk liva av at látast vera onnur.

Tað, ið ger Hollywood til heimsins høvuðsborg fyri kávalæti, er ikki filmslistin, men hetta, at tey mest moraliserandi fólkini har altíð skulu gera seg upp.

Heimskend filmsfólk sum Stallone, Tarentino, Di Caprio, Madonna, Julia Roberts, Depp, de Niro og 100-tals onnur látast vera mest moralsk, virka ímóti Grein 2 í grundlógini (um vápnaloyvi) og prædika javnað og brøðralag, tá ið tað mesta, tey breiða út, er hor, morð, svik, list, porno og harðskapur.

Hvussu Hollywood, miðlarnir, akademia, skúlar- og universitet týggja sær, meðan miðal, hampa fólk arbeiða fyri at halda familju, heimi og landi uppi, sæst best á jagstran og goragangi á Trump forseta, síðan hann varð valdur.

Nú eru myndirnar av Polansky, Cosby og Weinstein tiknar burtur í Hollywood Hall og Walk of Fame. Men nógvar líka stórar fyrimyndir hanga har enn.

Sorgarleikurin við Weinstein fekk ein menniskjaligan dám, tá kona hansara, sniðgevin og myndaliga Georgina Chapman, gramdi seg í mótablaðnum Vogue um atburðin hjá manni sínum og pápa at børnum teirra.

“Eg visti ikki betur, enn at vit høvdu eitt gott hjúnalag og eydnuríka familja. Eg óraði einki um levnaðin hjá manni mínum. Meiri synd er í børnunum, bert 5 og 7 ára gomul, ið elska pápa sín,” sigur Chapman, men leggur aftrat:

“Nú fara Harvey og eg hvørt til sítt. Men eg biði ikki um at verða uppfatað sum eitt offur, bert sum ein kvinna í eini lorta støðu, men einki undantak.”