Áðrenn atkvøðugreiðsluna høvdu framsøgumenn fyri flokkarnar orðið, har teir stutt grundgóðu fyri, hví teir annaðhvørt vildu hava forsætisráðharran at verða sitandi ella hví teir vildu hava hann frá.

Framsøgumaðurin fyri borgarligu flokkarnar “Alliansen”, Ulf Kristersson, formaður fyri Moderaterna segði, at Svøríki hevur brúk fyri einum nýggjum politikki og tí eisini eini nýggjari stjórn.

Framsøgumaðurin fyri Sosialdemokratarnar, Anders Ygeman, undirstrikaði, at teirra flokkur framvegis er størsti flokkur í Ríkisdegnum, og hann legði eisini dent á, at borgarligu flokkarnir verða noyddir at finna stuðul frá Sverigedemokraterna í øllum málum, um teir skulu skipa stjórn.

Jimmie Åkesson, formaður í Sverigedemokraterna, segði, at veljararnir hava greitt víst, at teir vilja hava eina nýggja stjórn, og at sitandi stjórn hevur minni enn ⅓ av ríkisdagslimunum aftanfyri seg. Hann segði, at hansara flokkur fegnaðist um, endiliga at kunna fella Stefan Løfven. Hann segði eisini at Sverigedemokraterna fara at arbeiða fyri ynskjunum hjá teirra veljarum, og atkvøða ímóti øllum sum gongur ímóti teirra ynskjum.

Mia Sydow Mölleby úr Vinstraflokkinum vísti á, at Stefan Løfven er leiðari fyri tí bólkinum, sum hevur flestu ríkisdagslimarnar aftanfyri seg, og hon undraðist eisini yvir, at flokkarnir sum vildu fella Løfven høvdu einki alternativ at vísa á.

Maria Ferm úr Umhvørvisflokkinum segði, at fyri teimum var Stefan Løfven natúrligi stjórnarleiðarin í Svøríki.

Tá atkvøtt varð, vóru 204 ímóti Løfven og 142 fyri. Tí noyðist hann úr forsætisráðharrasessinum.