Búðstaðarneyðin er helst ringast í Havn, helst tí at í Havn er mest arbeiði at fáa og størst fjølbroytni í arbeiðsmøguleikunum, men øll nýtast ikki at búgva í Havn.

Táð vísur seg at vera trupult at nøkta tørvin á bústøðum í Havn, og politikkarar aftra seg við at seta meira bygging í gongd í løtuni – tað er væl skiljandi.

Men tað eigur at bera til at gera tað meira lokkandi at búseta seg uttanfyri Havnina. Tað kann td. gerast við at hækka ferðastuðulin munandi, og harafturat kanska eisini avtaka skattin (sjálvt um hann er lágur í forvegin) av útleigan til fastbúgvandi.

Á tann hátt kundi man eisini gagnnýtt tað tilfeingið av tómum húsum og kjallarnum, sum standa runt landið - og enntá uttan at hita búskapin meira, tvørturímóti.