Spurningur 1: (2:15) "Í seinastuni havi eg hoyrt fleiri kvinnur klaga um mennirnar hjá sær. Klagurnar umhandla serliga tíðuna gerandisdagar millum arbeiðstíð og songartíð.

Nógvar damur úttala seg um, at tá børnini eru avheintaði og øll samlast heima. so ynskir maðurin frið, tí hann hevur verið til arbeiðis allan dagin. Tvs at døgurðin, avruddingin, undirhald og uppdragan av børnum, skúlating, brúsutíð, at lesa góðanáttsøgu - alt hongur á mammuni + vaskiklæðir og vanligt upptak. Er tað í lagi?

Er tað í lagi at maðurin heldur at hann er so móður, at hann er umskyldur fyri øllum aktivitetið? Men hann hevur ongan trupuleika at reisa seg kl 20, tí at tá er innandura á skránni.

Tær heldigu mammurnar arbeiða kanska niðursetta tíð, ella ganga í skúla ella okkurt, og summar arbeiða líka nógv ella meira.

Og so til finaluna: um tað ikki er í lagi, hvussu fær man so mennirnar at síggja tað??!!"

Spurningur 2: (18:05) "Í mínum starvi sum ítróttarlærari, síggi eg alsamt fleiri børn og ung, ið eru yvirvektig. Fleiri teirra eru beinleiðis feit, ósunn og í sera ringari venjing.

Herfyri fór eg ein gongutúr við flokkinum, túrurin var áleið 5 km. Eg kom í neyð av tí eina drongunum, hann orkaði nærum ikki at ganga. Ikki tí hann var feitur, men hann var so ósunnur og í so ringari venjing. Hann nærum skreið eftir vegnum og kláraði so dátt túrin á 5 km.

Er tað í lagi, at man sum foreldur loyvir sínum børnum at vera so ósunn, og í so ringari venjing, at tey ikki klára at ganga ein túr á 5 km?"

Spurningur 3: (35:20) "Tað er ikki loyvt at eita Irdi í Føroyum. Ella, jú, tað er loyvt at eita Irdið við Ð. Ella Irdý við Ý.

Er tað ikki løgið og eitt sindur ótíðarhóskandi, at ein almenn nevnd onkrastaðni í Havn blandar seg uppí, tá foreldur geva sínum børnum púra vanlig nøvn?

Føroyskt er eitt lítið mál og í einum globaliseraðum heimi, eitt útsett mál, og tað er gott at verja tað. Men máti skal vera við! Blívur tað ikki for láturligt, tá ið nakað so persónligt sum fólkanøvn verður stýrt omanifrá?"