Jógvan hevur givið hina fjórðu krýniku sína út fyri kortum. Tær fyrru snúðu seg um grannalagið kring um Tinghúsvegin, fjølskyldu í Syðrugøtu og í Havn, felagslív í Tórshavn o.m.a. Í minni mun vóru tær skrivaðar til ein breiðan skara, men vit, sum hava verið ein partur av tí mesta, fingu nógv burturúr.

Mín krýnika 4 er harafturímóti ein bók sum øll eiga at lesa. Her er tað journalisturin, sum situr á fyrstu parkett, tá stórar hendingar fara fram í Føroyum, ið sigur frá sum fyrsta honds kelda. Útvarpið, Atli P. Dam, Erlendur Patursson, Hilmar Kass, stríð um fiskireiðsskap, EEC-málið, Brúgvin um Streymin og undirstøðukervi, flogvanlukkan í Mykinesi, útvarpsverkfall, fólkatingsvalið, táið tað varð um reppið, at Zacharias Wang varð valdur á Danating og epokan við Mogensi Wahl.

Hetta er krás fyri svangar gómar, ikki minst fyri okkum, sum fingu okkara politiska og samfelagsliga tilvit hesa tíðina. EEC-málið og spurningurin um fiskimarkið fylti nógv. Jógvan gekk í hølunum á føroysku politikarunum, hetta hevði ikki verið vanligt, líkamikið um teir vóru á EEC-borgini, í Keypmannahavn ella í Nuuk. Minnið er gott og keldurnar liggja fyri hondina í egnum samrøðum, bløðunum og í Løgtingstíðindum.

Nú eg eri liðugur at lesa, kann eg staðfesta, at hetta er ein óvanliga informativ bók, sum gevur eina sera góða lýsing av tí sum fyrifórst í seksti- og stjeytiárunum í Føroyum. Ikki óvæntað er bókin væl skrivað, málsliga væl frágingin og løtt at lesa.

Tey flestu vita hvør politiski observansurin hjá høvundanum er, men tað sæst ikki aftur í bókini, hetta er ein rein journalistisk forteljing um tað sum systkinabarnið upplivdi sum forvitin tíðindamaður fyri hálvari øld síðani. Bókin fær við hesum fáu orðum mítt besta viðmæli