Hví hava kommunurnar, eigararnir av SEV, onga rødd í almenna kjakinum, ið stendur upp fyri henda felagsskapin, sum í meira enn 70 ár hevur verið grundarlagið undir allari menning av føroyska samfelagnum.

Kommunurnar stovnaðu SEV,  men tú hoyrir ikki ein einasta borgarstjóra fara “all in” at verja borg, tá grammir, bæði heimligir og útlendskir oljusjeikar, í almenna rúminum royta okkara hønu, sum verpur gullegg, meðan hon enn er livandi. Ringur fuglur drítur í egið reiður, verður vanliga sagt um svikalig fólk, sum ikki hava rygg at standa ímóti, tá onnur lasta teirra t.d. upphav – ella í hesum førum teirra ogn. Um eigararnir sjálvir ikki eru sannførdir um framtíðina hjá sínum egna barni, ja so stendur illa til hjá SEV.

Felagsskapurin, sum hevur tryggjað orku til allan privatan og vinnuligan framburð í Føroyum, ja út til hvønn einasta borgara, yvir fjøll og sund, ja út í hvønn krók í landinum, sær út til at standa fyri falli.

SEV hevur ongantíð havt nakran góðan í almennu pressuni, sum heldur mikrofonini fyri handilsmonnunum. Teir ætla sær inn á elmarknaðin at vinna pengar burtur úr okkara samhaldsføstu elskipan, og tá kann eg siga tykkum, at prísurin fer upp.

Handilsmenninir vilja nevniliga tjena sína pengar frá stóru góðu kundunum, meðan SEV so kann fáa restina – elnetið og koblingsstøðir, sum skulu flyta orkuna út til kundarnar hjá handilsmonnunum, og til útoyggjarnar, útjaðarin – ja, øll veikari øki í samfelagnum, sum í dag fáa trygga elveiting, júst tí vit hava eina samhaldsfasta skipan. Veitingarskyldan og veitingartrygdin hjá SEV hava øll árini tryggjað bæði vinnulívi og privatum streym í kontaktina døgnið runt, alt árið.

SEV brúkar allan vinningin til nýggja íløgur, so at vit framhaldandi kunnu menna okkara felags elskipan. Handilsmenninir hava ein heilt annan hugburð, teir vilja nevniliga tjena pengar, og tað eru pengar, sum vit ongantíð síggja aftur.

Tað er nú løgið, at kommunur ikki verja sítt egna barn.

Vinarliga

Jákup Suni Lauritsen, fyrrverandi nevndarformaður í SEV