Eg gjørdist sera skakkur, tá eg sunnudagin hoyrdi upptøkuna frá Flokstinginum, tí hevði eg lítlan hug at úttala meg um málið.

Eg havi verið limur í Tjóðveldi í skjótt 34 ár, og havi verið í politikki í yvir 20 ár, so eg havi upplivað eitt sindur av hvørjum. Hetta er í roynd og veru einki øðrvísi enn so nógv annað.

Eg eri seinastu dagarnar ofta spurdur, um eg góðtaki umberingina hjá Annitu. Eg havi arbeitt saman við Annitu í nógv ár, og sjálvandi góðtaki eg sum menniskja umberingina.

Men tað kann vera tað sama, hvat eg sum privatpersónur góðtaki ella ikki, tí eg umboði eisini eitt embæti, ið eitt einmælt løgting hevur valt meg til, og eg eri eisini partur av eini barnafamilju sum stendur skelkað og málleys.

Hetta er ikki eitt mál millum meg og Annitu, men eitt mál millum tingbólkaformannin og floksleiðsluna í Tjóðveldi. Hvat kann floksleiðslan liva við?

Eg havi sjálvur takkað nei til at vera við í viðgerðini av málinum innanfloks, bæði tí eg meti meg vera ógegnigan, og tí eg ikki meti hetta vera eitt mál, ið skal viðgerast í tingbólkinum, men í floksleiðsluni.

Tað skrivar Páll á facebook vanga sínum fyri løtu síðani