Tom Egil Ravndal, havnafúti í Farsund, sigur seg aldrin hava upplivað slíkt hesi 20 árini hann hevur starvast á norskum havnaløgum. 

Í teldupostunum, sum havnafútin fær frá skipsagentum um stóru skipini, sum biðja um pláss við kaj, verða nøvnini á skipunum dulnevnd. Hetta er tí, at talan er um skip í milliardklassa, sum av sær sjálvum gera nøvnini á skipunum til kenslusamar upplýsingar, sum kunnu ávirka keypsskálan - og harvið partabrøvini í reiðarínum.

Í Farsund eru fá pláss eftir, og ikki er pláss fyri øllum skipunum, sum ynskja pláss. Og avtalurnar millum reiðarí og havnafútan verða helst undirskrivaðar í vikuskiftum, tí tá er keypsskálin í London stongdur.

Tað eru serliga seiskmikkskipini, sum biðja um pláss við land. 

- Tað átti at veri háártíð fyri hesi skipini. Nú liggja tey still her. Tað gevur okkum í vinnuni ógvusligar ábendingar um, at tað kann gerast torført longri frammi í tíðini, og ikki bara í heyst, sigur Tom Egil Ravndal.

Seismikkskip eru tey fyrstu, sum leggjast still, og tey fyrstu, sum fara út aftur. Tískil kunnu tey gerast eitt barometur fyri, nær marknaðurin fer á glið aftur.

- Tað, at so nógv seismikkskip leggja at, sigur mær somikið, at tað stendur illa til við heimsbúskapinum. Tí tað er nevniliga ikki óvanligt at skip liggja í nøkur ár, sigur Tom Egil Ravndal, havnafúti í Farsund, at enda.