Per aspera ad astra, ljóðar eitt latínskt orðafellið. Soleiðis leysliga umsett til føroyskt merkir tað: gjøgnum líðingar røkkur tú til stjørnurnar.

Og tað var júst soleiðis, sum kenslan var á Tórsvølli í kvøld. Við einum bragdi, sum mest sum var einum 9/11 verdugt, vunnu okkara dreingir 4-3 móti Veladia Tallinn í einum dysti, sum koyrdi bæði upp og niður, men har tummilin at enda vendi upp.

Tað byrjaði annars einki serligt. Skulu vit siga tað pent, so vóru vit á afturpartinum allan fyrra hálvleik. Tíðliga í hálveikinum høvdu vit einar tvær ferðir góðar møguleikar í skjótari umstilling, men báðu ferðirnar varð skeiv avgerð tikin, og hinvegin var trýstið stórt. Rói hevði eina kanónbjarging, tá heilfluktari hevði kós móti meskunum, og tá heldur bíligt brotsspark varð dømt móti Eli, sendi Markus Jurgenson á stólpan og út.

Sum minuttirnir gingu, fullu vit bara longur aftur á vøllin, og tá vit onkra einstaka ferð kundu senda niðan, var Pingel mest sum í Ongamannalandi, so har gjørdist ikki tað stóra.

Ivaleyst hevur Jákup sagt sítt við sínar menn í steðginum, men tað var ikki meira enn væl og virðiliga uppiborið tá gestirnir tíðliga í seinna hálvleiki løgdu seg á odda.

Tað góða í allari elendigheitini var, at leiðslumálið fekk gestirnar at trekkja seg nakað. Eina løtu høvdu vit veruligt trýst á, men tá málið ikki kom, tóktist hetta fána burtur.

Men júst sum estlendingar hildu seg hava tamarhald á, skræddu vit skræðuna, og báðu ferðirnar var tað Pingel, sum átti seinastu nertingina. Fyrru ferðina stútaði hann horna frá Alex í kassan, og lítla løtu seinni sendi hann okkum móti stjørnunum, tá Alex stútaði eitt innlegg innfyri. -

Tað skrivar heimasíðan hjá B36 - les alla greinin HER