Bæði Løgmaður og Fiskimálaráðharrin eins og onkur í samgonuni vildu verða við, at kvoturnar hjá ávísum reiðarum eru størri nú enn fyri 10 árum síðan. Kanska er tað rætt um okkurt hendinga dømi. Men tað er í ávísum førum ósætt. Í øðrum førum ivasamt.

Í grein, sum Pól Huus Sólstein sendi fjølmiðlunum hósdagin sæst, at hesar upplýsingar eru skeivar. Pól Huus Sólstein hevur gjørt eitt yvirlit yvir, hvussu nógva sild vit kunnu fiska í 2008 og í 2018. Somuleiðis er eitt yvirlit, sum vísur, hvussu nógv tons Nótaskip og Íðnaðarskip kunnu fiska. Harumframt vísur uppgerðin hvussu nógv er avsett til uppboðssølu, menningarkvotu og býtt um við onnur lond fyri fiskirættindir í øðrum londum.

Samlaða Føroyska kvotan er vaksin úr 75.000 tonsum í 2008 upp í 85.000 tons í 2018. Men hóast tað, so minkar parturin hjá teimum sum høvdu kvotu í 2018 sera nógv. Umleið 40 prosent.

Yvirlitið vísur at CIG samtakið, sum eigur Norðborg og Christian í Grótinum, kundi fiska 20.600 tons. Í 2018 er teirra partur av kvotuni 12.600 tons. Lækkingin er uml. 8.000 tons. Í prosentum er lækkingin uml. 40%. 

Yvirlitið vísur eisini, at í 2008 vóru tað bara íðnaðar- og nótaskip, sum fiskaðu sild. Í 2018 verður støðan rættuliga nógv øðrvísi. Komandi ár verður kvotan umleið 84.000 tons. Men parturin hjá Íðnaðar- og nótaskipum verður tá uml. 44.000 tons. Orsøkin er at tilsamans 40.000 tons skulu brúkast til menningarkvotur, uppboðssølu og umbýti við Rusland og Grønland.

Tí vóru upplýsingarnar, av Tingsins røðrapalli skeivar.

Heldur ikki ómakaði nakar sær at viðmerkja, at vit hava ásett okkum kvotur, sum eru nógv størri enn tað vit fyrr hava havt. T.d. áttu vit góð 5% av samlaðu sildakvotuni sambært avtalu við hini strandalondini. Vit hava nú ásett okkum sjálvum at eiga 19,55%. Hægra talið gevur okkum 84.000 tons av sild. Lægra talið hevði givið okkum 22.000 tons. Ein semja við hini londini fer at kosta okkum sera nógv. Og hvør skal tá missa? Skulu øll missa relativt í mun til tað tey tá hava?