Bretar gremja seg um, at fuglalívið gerst fátækari, ikki bert tí at fleiri fuglasløg eru hótt, men tí samlaða talið á øllum fuglum er minkað eini 10% síðan 1970.

Summi fuglasløg á landi, í fjøru og á sjógvi eru minkað niður í ein brotpart av tí, tey vóru fyri bert mansaldri síðan. Fleiri fuglastovnar eru nú bólkaðir sum hóttir, meðan meingið av øðrum sløgum ikki enn elvir til ampa.

Síðan 1970 er talið á sjófugli minkað 20%, av skógarfugli 23% og fuglatalið á landbúnarjørð við heili 56% (t.d. er talið á akurhønum fækkað 90%).

Bretar lata ikki so illa at lundanum yvirhøvur. Hann eigur fram við strondunum serliga vestanfyri, har milliónir av honum byggja enn sum áður.

Men lundin í Hetlandi hevur tað ikki stórt frægari enn í Føroyum. Serliga hava fuglavinir ampa av, at so fáar pisur koma undan.

Eina orsøk halda hetlendingar vera, at ítið er til av nebbasild, og hon er, føroyingum kunnugt, høvuðsføði hjá smærri sjófulgi.

Minkandi talið á sildbera í Hetlandi hevur nú fingið myndugleikan til at bólka stovnin sum hóttan.