Fyrr í tíðini, tá havið var frítt og einki fiskiloyvi kravdist, fiskaðu føroyingar allastaðni í norðurhøvum. Vit hava hugt eftir hagtølum, sum eru 60 ára gomul. Har er nógv áhugavert. Vit royndu víða og fingu rættuliga stórar nøgdir av fiski.

Vit fiskaðu í Barentshavinum og við Bjarnoynna. Í Íslandi og Grønlandi royndu vit eisini. Enntá vóru vit eisini við New Foundland og Labrador. 

Umleið 1960 fiskaðu vit næsta bara Tosk. Onkur Hýsa var sjálvandi eisini. Men annars var tað næsta einki av øðrum. Tá í tíðini bleiv alt annað blaka útaftur.

Hetta var eisini tiðin, tá vit bygdu nýggj skip. Bæði línuskip og trolarar. 

Nøgdirnar vit fingu vóru sera stórar. Eitt yvirlit vísur at vit frá 1952-1970 fiskaðu millum 61.000 og 134.000 tons árliga. Tað mesta var sum nevnt toskur. Harumframt var meginparturin fiskaður uttanfyri Føroyar. Umleið 15-20% av veiðuni var undir Føroyum.

Besta árið var 1962. Tá fiskaðu vit 133.665 tons av ósløgdum fiski. Av hesum vóru 116.000 tons toskur, 8.000 tons Hýsa.

Vit fiskaðu tá 93.000 tons undir Grønlandi, 12.000 tons undir Íslandi. 6.000 Tons á Flemish Cap og bara 19.000 tons undir Føroyum.

Øll árini frá 1952-1970 fiskaðu vit nógv undir Grønlandi. Fiskiskapurin undir Íslandi minkaði nógv, tá teir fluttu sjómarkið út á 12 fjórðingar. Besta árið í New Foundlandi var 1964. Tá fiskaðu vit 23.500 tons.

Hagtølini vísa eisini sera greitt, at veiðan undir Føroyum bara er ein lítil partur av samlaðu veiðuni. Tað tíður uppá, at tað altið hevur verið meira at fáa aðrastaðni, enn undir Føroyum.

Dagsvirði av Toskaveiðuni í 1962 hevði í dag helst ligið væl omanfyri 2 milliardir. Tað svarar til, at vit høvdu fiska fyri 1,5 millardir í sjóøki hjá øðrum tjóðum.