“Sum heild var lítið av yngli í ár í mun til onnur ár, tó at 2018 eisini var eitt vánaligt ár,” sigur Havstovan, nú Magnus Heinason hevur verið á yngul- og ætikanning á Landgrunninum og Føroyabanka.

Talan er um afturvendandi kanningar, sum hava til endamáls at kanna yngulin frá gýtingini í vár, umframt ta pelagisku vistskipanina undir Føroyum. 

“Við støði í hesum fæst ein fatan av liviumstøðum og útlitum hjá fiski og sjófugli,” sigur Havstovan.

Smærri enn vanligt

Yngulin í ár var smáur í mun til onnur ár og tað er vanligt, tá tað er lítið til av yngli.

Havstovan sigur, at á Landgrunninum vóru nøgdirnar av toski, hýsu, nebbasild og hvítingsbróðri minni enn miðal. Hinvegin var væl av hvítingi í mun til onnur ár.

Á Føroyabanka var somuleiðis lítið av toski og hýsu. Men væl var av hvítingi og serliga hvítingsbróðri og nebbasild. Nøgdirnar av yngli á Bankanum eru tó næstan altíð minni enn á Landgrunninum, sigur Havstovan .

Gróðurin hevur nógv at siga

“Undanfarin ár hava víst, at eitt greitt samband er millum gróður og tey hægru liðini í føðiketunum á Landgrunninum,” sigur Havstovan. Hon sigur, at í ár er gróðurin á Landgrunninum tætt við miðal. Várgróðurin kom tó seint og hann vaks ikki rættiliga fyrr enn í juni. Sannlíkt er, at tann seini várgróðurin kann hava darvað yvirlivilsi og vøkstri av fiskalarvum í mai mánaði.

Væl var av djóraæti, bæði á Landgrunninum og á Føroyabanka. Reyðæti, sum hevur týdning sum føði hjá fiskalarvum seint í mai og eisini í juni, var sum heild smátt á Landgrunninum, helst tí at nøringin er byrjað seint, orsakað av tí seina várgróðrinum.