Tá Marna og Sigurd fingu at vita, at tey skuldu hava tvíburar, gjørdu tey beinanvegin av at halda tað loyniligt.

- Vit vóru so spent og yvirraskað og høvdu hug at flenna allatíð, so tað var ikki bara nemt. Maðurin hjá mær er sjálvur tvíburi, og foreldrini hjá honum hildu tað loyniligt. Kanska tað kemst av tí, men vit vóru aldrin í iva um, at familjan og vinir ikki skuldu vita tað áðrenn.

Marna fortelur, at tað var ringt at halda tað loyniligt, av tí at hon bar tvíburar, og tí skuldi oftari í skannaran og mátti sjúkrameldast, tá hon var komin 28 vikur.

- Eg hevði trupulleikar við rygginum og lendunum nokk so tíðliga, so hetta skyldaði eg millum annað uppá, tá familjan spurdi, hví eg var sjúkrameldað. Vit máttu orduliga passa uppá allatíðina ikki at fortala okkum.

Marna og Sigurd búgva í Randers, so tá Marna hevði átt, ringdu tey til familjuna á Skype. Nógvar gitingar høvdu verið um kynið, so nøkur vóru fyrireikað uppá, at kynið fór at verða avdúkað gjøgnum Skype.

- Tey flestu gittu, at vit fingu drong, so vit vístu didduna fyrst. Øll vóru so forlipt í hesi lítlu diddu, men tá vit so fluttu kamerað yvir á drongin, vóru reaktiónirnar ymiskar, greiðir Marna frá.

- Onkur grótu gleðistár, onkur var meira paff, og so helt onkur, at vit høvdu lænt tað eina barnið, sigur Marna og flennir. Dagin eftir fortaldu vit tað fyri vinfólki. Eisini har vóru reaktiónirnar ymiskar. Felags fyri øll var, at tey blivu tikin av bóli!

Marna greiðir frá, at tað er nakað heilt serligt við tvíburum. Av tí at tey hava ligið so tætt í búkinum, hava tey tað best við at leggja tætt inn at hvørjum ørðum.

- Vit eru sera stolt, og føla okkum vælsignað at hava fingið tvíburar, sigur Marna at enda.