Tað er ikki á hvørjum ári, at ein nýggjur prestur fær eina søguliga, mentanarliga, afturlítandi og samstundis góða móttøku undir eini og somu gudstænastu. 

Hetta var kortini júst tað sum var Jákupi E. Petersen fyri, tá hann ( seinasta ) sunnudagin klokkan 12 hevði gudstænastu í Saksun.

Nú er nakað av tíð liðin síðani kirkjuráðini í Norðstreymoy tóku avgerð um, at Jákup E. Petersen, sum er ættaður úr Klaksvík skuldi verða teirra komandi prestur.

Tænasta hansara í økinum er nú byrjað, og sunnudagin 15. september 2019 var dagurin komin, tá hann fyrstu ferð skuldi prædika fyri kirkjufólkinum í Saksun.

Eftir prædikuna nýtti hann høvið at takka fyri móttøkuna, og kundi samstundis upplýsa kirkjufólkinum, at eftir gudstænastuna var ein drekkamunnur at fáa uttanfyri kirkjuna.

Tað hevði verið av ringasta veðri dagin fyri, og nakað av vindi var enn henda sunnumorgunin. Men í eystaru síðu av kirkjuni var kortini lívd at fáa til eina hugnaliga samveru millum bygdarfólkið og tey, ið vóru komin av bygd.

MANNARØDDIN
Tað er heldur ikki á hvørjum sunnudegi, at gudstænasta er í søguligu og sera hugnaligu kirkjuni í Saksun, sum annars varð vígd 3. sunnudag eftir trinitatis - 20. juni 1858.

Her búgva í dag einans átta fólk, men hóast tey eru fá í tali, so kallar kirkjuklokkan kortini til gudstænastu hvønn dag, tá prestur er her.

Henda sunnudagin var serliga nógv gjørt burturúr, nú mentanardagar vóru í øllum bygdunum í teirri stóru Sunda kommunu, sum Saksun eisini er partur av.

Umframt vitjanina hjá nýggja prestinum, vóru eisini teir vælkendu og væl samansungnu Kingo-sangararnir úr Tjørnuvík bodnir við til hesa gudstænastuna. Og hesir sangararnir vóru haraftrat forsangarar undir leiðslu av Steinbjørn Magnussen, og sum settu sín dám á sálmasangin og øll aftursvarini í eini gudstænastu.

Jú, hetta var í roynd og veru ein minnilig gudstænasta, tí hetta skuldi vera ein gudstænasta av tí gamla slagnum, um ein kann siga tað so - ein siðbundin gudstænasta, uttan annað ”ljóðføri” enn kirkjuklokkan og mannarøddin.

Hesin veruleiki gav seg longu til kennar, tá præludium skuldi spælast. Har sat tó eingin urguleikari við urguna, og í roynd og veru var heldur einki præludium ella postludium hesa ferðina.

øll greinin kann lesast á folkakirkjan.fo har myndir eisini eru.