Bárður á Steig Nielsen helt ein góða og siðiliga løgmansrøðu, sum er fallin Árna Dahl fyri hansara politiska einaræðisbróst, við undanførsluni um at verja Mikkjal á Ryggi - okkara kanska størsta sálma- og sangskald, framúr eygleiðari, listamaður og formidlari.

Mikkjal, sum var íhildin av náttúru, romantikari av lyndi og frásøgumaður av Gud náði, hevði neyvan játtað politiska arvagóðsið hjá Árna Dahl, har fyrimyndirnar farnu mansaldrarnar hava verið Lenin, Stalin, Khrusjtjov, Bresjnev og so annars allur einaræðisbandin í kommunistiska heiminum.

Summi halda, at politiska óminnið fjalir stuðulin og virksemið hjá sosialistisku apologetunum undir kalda krígnum, til múrarnir rapaðu og øll óhumskan gjørdist almenn vitan, men soleiðis er kortini ikki.

At kalla løgmann fyri (politiskan) neyðtøkumann avdúkar lyndi hjá teimum, sum ongantíð hava hámett fólkaræðið, men ístaðin hava nýtt alla sína politisku tilveru at undirgrava og forða virðunum í frælsa heiminum.

Sí eisini greinina sum Bjarni Djurholm sipar til hjá Árna Dahl, sum eitur "Tá ið løgmaður neyðtók Mikkjal á Ryggi"