-Vit koma úr Norra og farmurin er sandur, grús og tveir frítíðarbátar. Sandurin skal til Leirvíkar, og skervurin verður lagdur upp her í Fuglafirði. 
Tað segði Martin Thomassen, skiparin, á Hav Streym, sum í gjárkvøldið kom á Fuglafjørð.

-Í ár hava vit fleiri ferðir havt bæði tveir og tríggjar frítíðarbátar við úr Norra. Tað eru bátar í ymiskum støddum og sniðum. Onnur skip hjá reiðarínum, hava eisini havt bátar við til Føroyar. Norska krónan er lá, so tað ávirkar óivað keypihugin hjá føroyingum-, sigur hann.

-Tað er ikki nógv arbeiði av bátunum, tí vit taka bátarnar umborð við gravmaskinuni á dekkinum og seta teir niður í eitt hol, vit hava gjørt í sandin. Tað er bæði nemt, skjótt og trygt. Tá vit so koma til Føroyar, hiva vit teir uppaftur við maskinuni og seta teir á sjógvin ella á bryggjuna, alt eftir, hvat eigarin ynskir-, sigur Martin.

-Vit fara beina kós yvir aftur til Norra eftir skervi til goymsluna hjá reiðarínum, sum nú er flutt til Søldarfjarðar. Tá vit so hava verið í Søldarfirði, skulu vit aftur til Norra eftir mjøli, gluten og øðrum og sigla tað upp til Myre-, sigur Martin.

Sjómanstrúboðarin vitjaði umborð, og tíð var bæði til prát, drekkamunn, bíbliuorð og bøn.

Teimum og sjófólkunum annars verður ynskt Guds signing og varðveitslu.

Á myndini eru Brian Jacobsen, maskinmeistari og Martin Thomassen, skipari.

Sí fleiri myndir her: facebook.com/sjomansmissionin