Landsstýrismaðurin og ráðharrin nýttu høvi at umrøða samstarvið, sum hevur verið millum føroyskar og danskar myndugleikar undir koronakreppuni. Semja var um, at samstarvið hevur riggað væl. Tað hevur verið ein fyrimunur, at danska stjórnin, beinanvegin tá ið koronakreppan tók seg upp, gjørdi tað møguligt hjá føroyskum vinnufyritøkum at fáa ágóðan av teimum skipanum, sum Danmark framdi við Væksfonden og Eksportkreditfonden.

Eisini var komið inn á herdu kapitalkrøvini til føroysku peningastovnarnar. Landsstýrismaðurin og ráðharrin eru samdir um, at neyðugt er við væl bjálvaðum peningastovnum, ið frameftir megna at taka á seg fíggjarligar stoytir. Landsstýrismaðurin legði tó dent á, at kapitalkrøvini eiga ikki at gerast óneyðuga tyngjandi og harvið forða fyri, at peningastovnarnir kunnu veita føroyskum vinnulívi og húsarhaldum neyðuga fígging frameftir.

Eftir fundin vitjaðu landsstýrismaðurin og danski ráðharrin á Bakkafrost. Simon Kollerup og fylgi hansara fóru aftur til Danmarkar seinnapartin í gjár.