Tann 27. mars 2001 samtykti løgtingið einmælt, at vit skuldu hava eina barsilsskipan í Føroyum.

Flestu (kanska allir) flokkar høvdu havt barsilsskipanina við í valstríðnum til valið í 1998.

Skipanin, sum fór at virka tann 1. juni 2001, gav kvinnum rætt til endurgjald í 4 vikur, áðrenn barnsburð, og kvinnum og monnum í 26 vikur, eftir barnsburð. Síðani tá hava skiftandi samgongur havt sum mál at fáa barsilstíðina stigvíst longda uppí eitt ár.

Tá samgonguskjalið hjá sitandi samgonguflokkum varð skrivað á heysti í 2019, varð sett í har, at vit skuldu taka seinasta fetið á leiðini móti teimum 52 vikunum. Hetta er nú gjørd.

Frá á nýggjárinum er barsilstíðin sett til 52 vikur við bæði løn og uppsparing til eftirløn.

Tær 4 vikurnar, sum komu afturat í barsilsskipanini, eru lagdar afturat felagskvotuni hjá báðum foreldrunum. Tað merkir, at mamman hevur rætt til barsilspening í 14 vikur eftir barnsburð, pápin í 4 vikur, og foreldrini kunnu frítt býta 34 vikur sínámillum.

Mær dámar sera væl hesa sosialliberalu skipanina, har vinna og barnafamiljur ganga hond í hond.

Fyri at fáa eitt gott samfelag, mugu vit hava nakað, sum skapar virðini, og skaptu virðini eiga at síggjast aftur hjá borgarunum. Tað er barsilsskipanin gott dømi um.

Helgi Abrahamsen
landsstýrismaður