Farna seyðaárið hevur verið gott hjá okkum. Tað besta síðan vit løgdu fleiri festi saman.

Um jóltíðir í fjør høvdu vit tað stóru fragd at kunna lata nøkur smá krov til fólk í trongum korum,. Tá var onkur ið minti okkum á, at tað er gott at fáa, men at tað hevði verið gott um onkur hugsaði um ein restina av árinum eisini og ikki bara uppundir jól.

Tað hava vit roynt at tikið til okkum, og hava nakað av kjøti at lata til teirra, ið kanska hava trupult at fáa endarnar at røkka saman nú nýggja árið er byrjað.

Vit vilja tí fegin biða tykkum, í trúnaði sjálvandi, hjálpa okkum at finna fram til teirra, ið mest treingja til ein lívgandi bita úr Dúvugørðum.

Vit eiga eisini okkurt eftir til teirra, ið ynskja at keypa sjálvi.