-Vit komu úr Norra við salti, sum var í sekkjum og sum varð lossað upp í seks ymiskum støðum. Fyrst lossaðu vit á Strondum, í Hósvík, á Sandi, Tvøroyri, Klaksvík og á Toftum. Saltið fór bæði til saltfiskavirkini og til vegsalt.-
Tað segði Jógvan, sum er kokkur umborð á farmaskipinum Hav Nordic, við sjómanstrúboðaran, sum vitjaði umborð mánadagin.

-Nú liggja vit her í Hvalvík og lasta øsku frá báðum brennistøðunum. Øskan er í sekkjum, sum skal siglast til Langøya í Oslofjørðinum. Har hava teir tómar minur, sum teir goyma øskuna í,- segði hann.

-Vit hava nóg mikið at sigla við, hóast vit onkuntíð sigla tómir annan vegin. Hetta er eitt gott arbeiðspláss, og eg haldi, vit trívast umborð, segði Jógvan.

Teir vóru blíðir við sjómanstrúboðarin. Tíð var eisini til drekkamunn, prát, eitt Guds orð og bøn.

Teimum og sjófólkunum annars verður ynskt Guds signing og varðveitslu.

Mynd. Magnus, Jógvan og Johan.