Samkoma Ísraelsmanna skal lata hann (Áron høvuðsprest) fáa tveir bukkar til syndoffur og veðr til brennioffur. 3.Mós.16.5

Á hátíðini tí Stóra Bótardegnum, skuldi Áron ofra tveir geitabukkar sum eitt syndoffur fyri fólkið. Annar bukkurin varð dripin, og blóðið slett á náðistólin, 3.Mós.16.15, sum peikar á offur Kristusar, og at úthelta blóð Hansara varð borið til himmals sum prógv fyri, at Hann var deyður í okkara stað, Hebr.9.12. Hin bukkurin varð sleptur leysur út í oyðimørkina, eftir at Áron hevði játtað syndir fólksins yvir høvd hansara, 3.Mós.16.21-22, sum peikar á Kristus, sum varð gjørdur til synd fyri okkum, so vit kundu gerast frí, 2.Kor.5.21. Gud fyrigevur syndir okkara og minnist tær ikki longur, Hebr.10.17.

Úrvalt - Páll Poulsen týddi úr enskum

Á, Jesus, nógv meir undurfull

...

5. Á hvørjum ári presturin

við djórablóði gekk

í halgidómin høga inn –

og onga frelsu fekk.

6. Men, Kristus, tú títt egna blóð

í halgidómin bar,

og henda offurgáva góð

ein ævig reinsan varð!

7. Tú livir altíð, og tú ert

vár prestur enn í dag

og forbøn fyri okkum gert –

við tøkk vit minnast tað.

*Ókent sálmaskald.

{Lag: William H. Havergal (Ongl.), 1793–1870}.

(V. Danielsen týddi úr norskum).

Nr 613 í NSGF 2015