Við árslok hyggja vit ofta aftur á farna árið. Møgulig er tað so, at vit sjálvi ella onkur av okkara kæru, ella onkur vit kenna, við ein ella annan tilburð í farna ári feldi tár. Tað kann vera, at júst hesir dagarnir um  ársskiftið við forsterktari megi minna teg á tað, og grøðandi sár støkka upp aftur at bløða. Um hetta er nakað, tú upplivir – ella onkur av tínum kæru -  so er tað mín bøn, at okkurt av hesum versum skal ugga teg/tey hesa høgtíðina.

1.      „So sigur HARRIN, Gud Dávids, faðirs tíns: Eg havi hoyrt bøn tína, Eg havi sæð tár tíni!“ 2.Kong.20.5

2.      Eg eri so troyttur av at suffa, eg geri legu mína váta hvørja nátt, væti song mína í tárum! Eyga mítt tærist burt av sorg, tað ... HARRIN hevur hoyrt rødd gráts míns. Sálm.6.7-9

3.      Um kvøldið kemur grátur at gista, men um morgunin er gleðisongur. Sálm.30.6

4.      Tú hevur talt, hvussu mangan eg havi flýtt; tár míni eru goymd í skinnsekki Tínum – standa tey ikki í bók Tíni? –... tað veit eg, at Gud er við mær! SÁLM.56.9-10

5.      Sæl eru tey, sum syrgja; tí tey skulu verða troystað. Matt.5.4

6.      Jesus græt. Jóhs.11.35

7.      „Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.“ Op.21.4

Mátti Harrin, sum er við okkum, givið tær styrki og latið teg kent nærveru Sína, um dagar í  hesi høgtíð eru torførir fyri teg ella onkran av tínum kæru.

Páll Poulsen

Fullu tár, og nívdi sorgin, stakk meg ivin:

Hvat í morgin?

– Hvíldi ráðaloysi tungt á mær,

Gud í øllum lívsins korum

kom við dýrum troystarorðum

og gav meiri styrki, størri royndin var.

Niðurlag: Gjøgnum alt, gjøgnum alt

eg lærdi at líta á Jesus,

eg lærdi at líta á Gud!

Gjøgnum alt, gjøgnum alt

eg lærdi at líta á hans orð!

2. Víða um og millum manna,

mitt í fjøld – eg havi sannað:

Einsamur og eina tó eg var!

Men í hesum myrku løtum

Gud, við sínum lyftum søtum,

trúgvur vísti, at hann var mær altíð nær!

3. Eg tær takki fyri royndir,

Gud, tí skattir finnast loyndir

sjálvt í sorg, tú sendir á mín veg!

Tí um tú ei trongdir sendi,

loysn í kreppum ei eg kendi,

og hvat tú, á, Gud, kanst gera fyri meg!

*Andraé Crouch (Amer.), f. 1945.

{Lag: Andraé Crouch}.

(Z. Zachariassen týddi).

Nr 799 í NSGF 2015