Vanvirdur var Hann – fólk vendi sær frá Honum – maður, fullur av pínum og kunnigur við sjúku... Es.53.3

Tað var vilji HARRANS at sora Hann, Hann sló Hann við sjúku; táið sál Hansara hevði fullført skyldofrið, skuldi Hann síggja avkom... Es.53.10

“Hann” í hesum versunum er eingin annar enn Jesus, Harri okkara. Miskunnarleysar sorgir vórðu dungaðar yvir Hann. Líkamlig pínsla, men eisini kenslulig angist av at verða vrakaður og sleptur upp á fjall. Men enn størri var sorgin at verða gjørdur til synd fyri okkum. Alt hetta leið Hann fyri at geva øllum teimum lív, sum vildu viðurkenna Hann sum Harra og Frelsara.

Úrvalt - Páll Poulsen týddi úr enskum

Hvør er hann, sum kemur úr Edom

í so reyðum klæðum – sig:

Hví er stungin, særd hans síða,

hendur hans og føtur við?

Á, hvør er hin sorgarmaður,

á, hví man hann líða so,

tá ið tó hvørt spor, hann stígur,

eina ber um kærleik boð?

Niðurlag: Tað er Jesus, konga Kongur,

hann, sum heimsins syndir ber;

sál, á, boygg teg fyri honum!

Mentur til at frelsa hann er.

2. Hvør er hann, sum eina má stíga

Harrans vreiði persuker,

meðan øll, hann hevur troystað,

svíkja hann og flýggja her?

Hvør er hann, sum ei seg gevur,

tó so háðaður hann er?

Hvør er hann, ið fyri okkum

eins og lamb í deyðan fer?

3. Hvør ert tú, sum, tó tú so líður,

fagrastur av øllum ert,

tó av hvøssum, hørðum tornum

er hin krúna, ið tú bert?

Á, hví eru tínar kinnar

reyðar, fargaðar við blóð?

Hvør ert tú, sum, tá ið um galt,

eina, vinaleysur stóð?

4. Hvør er hann, sum einsligur doyði

á tí harða krossinum,

hann, ið bað um fyrigeving

fyri sínum fíggindum?

Hvør er hann – at jørðin bivar,

sólin myrknar, tá hann doyr,

meðan søtt av krossi ljóðar:

Tað er fullgjørt! Sál, áh, hoyr!

*Mrs. C.H. Morris (dulnevni fyri Leila N. Morris) (Amer.), 1862–1929.

{Lag: Leila N. Morris}.

(V. Danielsen týddi úr donskum).

Nr. 475 í NSGF 2015