Bil-, buss- og tokferðslan í London man vera minst líka strævin at koma ígjøgnum sum í so mongum øðrum stórbýum í heiminum.

Tað hava alsamt fleiri londonbúgvar tikið til eftirtektar og gjørt nakað við.

Í enska høvuðstaðnum tosa fólk nú um “renni-ferðslu”, og tað merkir, at fleiri og fleiri fólk eru farin at renna millum heim og arbeiðspláss.

Hetta verður tikið í størsta álvara, og á gongubreytum síggjast fleiri og fleiri fólk í rennibúnum, við Lycra leggøldum, strommum brókum og jakkum úr røttum tilfari til sveitta út og luft inn og við lítlum ryggsekki á baki.

Í eini stórari spurnarkanning renna 1000-tals London-búgvar nú í miðal 7 km km í 38 minuttir íalt til arbeiðs á morgni og sama tein heim á kvøldi.

Ítróttarappin Strava hevur víst rennimynstrið og tíðina, fólk brúka til og frá.

Strava loggar 45.000 rennitúrar um vikuna, ið er 50% øking eftir einum ári.

Hóast renning til og frá arbeiði vísir 45.000 fólk, ið “ferðslurenna”, og at talið økist skjótt, so er hetta enn lítið av miklum sammett við “ferðslusúkkling.”

Strava appin skrásetur 253.000 súkklarar millum heim og arbeiði um vikuna.

Ein kann bert ímynda sær, at hesi íalt 300.000 fólkini fleiri á koyrivegunum í London um vikuna, t.e. sløk 60.000 fólk dagliga fleiri í bili, bussi ella toki teir 5 arbeiðsvikudagarnar í miðal hevði fylt væl meiri upp í ferðsluni í London.

Nú hevur býurin so fingið heiðursheitið “rennihøvuðstaður” heimsins.