Jójada boð eftir høvuðsmonnunum yvir lívvaktini, læt teir koma inn í hús HARRANS til sín, gjørdi sáttmála við teir, tók teir í eið har í húsi HARRANS og vísti teimum kongasonin. 2.Kong.11.4

Tað var dagur í viku hjá Jójada, tá hann almannagjørdi hetta loyndarmálið. Hann vísti høvuðsmonnunum son kong. Tað kom óvart á hesar leiðararnar, sum ikki vistu, at hús Dávids framvegis átti ein arving á lívi. Tað var ein gleðihending fyri øll. Vers 12 sigur; “Nú leiddi hann kongasonin út, setti krúnuna á hann og fekk honum vitnisburðin; teir gjørdu hann til kong og salvaðu hann, og teir klappaðu saman hendur og róptu: „Kongurin livi!“ Tað var ein fagnaðardagur! Tað er eisini ein stórur forrættur fyri okkum, sum vit savnast í navni Harrans at minnast og tilbiðja Hann. Máttu vit eisini átikið okkum tann gleðiliga gerning at krýna Hann við okkara kærleika og at leiða onnur at síggja “kongasonin”.

Úrvalt - Páll Poulsen týddi úr enskum

Krýn hann, hin Dýrdarkong,

hitt Lamb, Guds trónu á,

og takkarsongur Himmalsins

alt annað doyvir tá.

Vak, sál, og syng um hann,

sum gav í deyðan seg,

veit honum prís um alla tíð

so dýrt hann frelsti teg.

2. Krýn hann, hin Kærleikskong,

hvørs særda likam ber

enn sjónlig sár, tó heima hann

nú dýrdargjørdur er.

Ei einglar skilja tað

men undrast á ta sjón,

ið teimum opinberast har,

sum okkum birtir vón.

3. Krýn hann, hin lívsins kong,

sum grøv og deyða vann,

tá sigurríkur hann upp stóð,

og øll tí frelsa kann.

Hans dýrd vit syngja um,

ið høgt nú lyftur er,

sum okkum lívið ævigt vann

og veldissprotan ber.

*Matthew Bridges (Ongl.), 1800–1894, og Godfrey Thring (Ongl.), 1823–1903,

{Lag: George J. Elvey (Ongl.), 1816–1893}.

(Arnfinnur Setberg týddi).

Nr.330 í NSGF 2015