Eg eigi eisini annan seyð, sum ikki hoyrir til hetta seyðahúsið; eisini hann skal Eg leiða; hann skal hoyra rødd Mína, og eitt fylgi skal verða, og ein hirði. Jóh.10.16

Eins og jødisk trúgvandi í frumsamkomuni, so eru vit eisini í vanda fyri bert at náa fólk á sama sosiala støði eins og vit sjálvi, og gloyma tey, ið Harrin kallar “annan seyð”, sum Kristus eisini doyði fyri.

Tey kunnu vera í onkrum fátækum heimi ella býlingi, kanska heimleys  ella í onkrari fjarskotnari  bygd handan hav.

Sum Harrin leggur seinastu hond Sína á bygningum “samkomu Sína”, sí Róm.11.25b, sigur Hann framvegis “annan seyð...skal Eg leiða”.

Vilja vit vera ein partur av verki og virki Hansara, ella vilja vit heldur sita í eini makligari sovisofu saman við okkara sosialu javnlíkum?

Úrvalt - Páll Poulsen týddi úr enskum

Skal eg, ein krossins stríðsmaður,

sum lív og frelsu vann,

við Jesu navn nú skamma meg

og kennast ei við hann!

2. Skal eg nú spilla míni ár

til latan svøvn og dreym,

tá onnur toldu blóðigt stríð

og vunnu storm og streym!

3. Er verðin ei mín fíggindi!

Man væl hon vilja mær!

Er hon ei móti Gudi nú,

sum alla tíð hon var!

4. Tann, ráða vil, hann líða má –

Gud, styrk tú hjarta mítt

at tola, stríða, vakja her

og elska ríki títt!

*Horatius Bonar (Skotl.), 1808–1889.

{Lag 1: William H. Havergal (Ongl.), 1793–1870}.

{Lag 2: Thomas A. Arne (Ongl.), 1710–1778}.

{Lag 3: E. Bunnett}.

(V. Danielsen týddi).

Nr. 524 í NSGF 2015