R7 hevur hugt eftir bústaðarviðurskiftum. Og vit hyggja rættuliga víða og finna nógv ymisk áhugaverd tøl.

Vit komu fram á yvirlit yvir hvussu stórur partur av fólkinum, í arbeiðsførum aldri, arbeiður. Hetta var tá definera sum fólk millum 15 og 69 ár.

Vit síggja, at frá 1950 til 1990 økist parturin av teimum sum arbeiða úr 71% upp í 79%. Frá 1990 til 2007 minkar parturin til 74%.

Tølini vísa, at 95,4% av monnum millum 15 og 69 ár, arbeiddu í 1950. Í 2007 var tað minka til 77,4%.

Í 1950 arbeiddu 46,9% av kvinnum í hesum aldursbólki og í 2007 var tað økt til 70,8%

Vit síggja, at hóast kvinnurnar fóru út á arbeiðsmarknaðin, so øktist tal av arbeiðsfólki øgiliga lítið. Um vit brúka Føroysk tøl og siga at arbeiðsstyrkin í 1950 var sama sum í dag, sum er uml. 30.000, so hevði tað svara til umleið 1.000 fleiri sum arbeiddu.

Orsøkin til hetta er, at samstundis sum fleiri kvinnur fingu arbeiði, minkaði tal av monnum, sum fingu arbeiði.

Hví hendan broyting er hend, veit R7 ikki. Men partvís ganga fleiri menn í skúla og færri læra til handverkara, sum er lønt, og tí gerast teir ikki partur av arbeiðsmegini. Fleiri eru yngri tá teir fara á pensjón. Og ivaleyst eru fleiri aðrar orsøkir við.

Um vit hyggja eftir tølunum fyri børn á dagstovni, síggja vit, at har eru sera stórar broytingar hendar.

Í 1950 vóru 10% av børnunum á dagstovni. Í 2007 var talið økt til meira enn 80%. Telja vit tey sum eru í barsil frá, so eru sera fá børn, sum ikki eru á stovni. Hendan broyting samsvarar rímuliga væl við tal av kvinnum sum arbeiða.

Vit í Føroyum kunnu brúka hesi tøl fyri at skilja broytingarnar í Føroyum. Flestu tøl vit eiga røkka bara aftur til 1985. Og onkur tøl uppaftur styttri.

Við hagtølum ber til at síggja ávísa gongd. Og tá ber til at meta um framtíðina og við ávísum óvissum ber til at leggja ætlanir. 

Tøl við børn á stovni, kundu fyri 30 árum síðan sagt okkum, at vit kunnu rokna við at øll børn í framtíðini skulu hava stovnspláss. Tá høvdu allar kommunur bíðilista, tí landskassi og kommunur ikki áttu pengar sín part av kostnaðinum. Enntá vóru fólk í ALS, tí tey ikki sluppu til arbeiðis. Í mínari kommunu valdu vit at halda áfram við Dagrøkt, tí tað var bíligari og á hendan hátt sluppu øll á stovn og vit høvdu ongan bíðilista og ongin í okkara kommunu noyddist at frásiga sær starv vegna væntandi barnaansing. Tá kommunur yvirtóku barnaansingina, so kostaði tað Tórshavnar kommunu 59 mió. meðan restina av kommununum fingu 59 mió. Orsøkin var at tal av stovnsplássum í Havn var væl størri enn aðrastaðni. Hinar kommunurnar fingu uppá heilt fá ár eins nógvar útreiðslur og stovnspláss sum Tórshavn.

Alt hetta høvdu manglandi hagtølini sagt okkum. Men har vóru ongi hagtøl og kommunur royndu sítt besta - i blindum.